وینستون چرچیل
از Wikipedia، دانشنامهٔ آزاد
تولد | ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ «بلنهایم پالاس» در آکسفوردشایر انگلستان |
مرگ | صبح یکشنبه ۲۴ ژانویه ۱۹۶۵ منطقه هایدپارک گیت شهر لندن |
نام دیگر | سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل |
جوایز دریافتی | جایزه نوبل ادبی سال ۱۹۵۳ |
ملیت | بریتانیایی |
همسر | کلمنتین چرچیل |
فرزندان | دیانا , راندلف , سارا توچت-جسون , ماریگولد , مری سوامس |
والدین | «لرد راندولف چرچیل» «لیدی راندولف چرچیل» |
پیشه | نویسنده و سیاستمدار |
نقشهای برجسته | نخست وزیر بریتانیا از مه ۱۹۴۰ تا ژوئیه ۱۹۴۵ و از اکتبر ۱۹۵۱ تا آوریل ۱۹۵۵ وزیر دفاع بریتانیا |
امضاء |
سر وینستون لئونارد اسپنسر چرچیل (به انگلیسی: Sir Winston Leonard Spencer-Churchill)(تولد: ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ - درگذشت: ۲۴ ژانویه ۱۹۶۵) سیاستمدار و نویسندهٔ بریتانیایی است که بین سالهای ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۵ یعنی در طول جنگ جهانی دوم و بار دیگر بین سالهای ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۵ نخست وزیر بریتانیا بود. او افسر ارتش بریتانیا نیز بود. چرچیل جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۵۳ را به خاطر نوشتههایش بدست آورد.
مجلهٔ تایم در سال ۱۹۴۹، وینستون چرچیل را به عنوان «مرد نیمهٔ اول قرن بیستم» انتخاب کرد.[۱] چرچیل سال ۱۹۴۰ نیز به عنوان مرد سال تایم انتخاب شده بود.[۲]
فهرست مندرجات |
سال های اولیه و خدمت در ارتش
چرچیل در ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ در «بلنهایم پالاس» در آکسفوردشایر انگلستان در خانواده معروف اسپنسر به دنیا آمد.[۳] پدر وی «لرد راندولف چرچیل» یک سیاستمدار و مادر او «لیدی راندولف چرچیل» دختر یک میلیونر آمریکایی بود. او همچنین برادری به نام «جان استرنج اسپنسر چرچیل» داشت.[۴]
چرچیل ابتدا به مدرسه «هارو» و پس از آن به «آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست» [۵] ملحق شد.
در سال ۱۸۹۳ به ارتش بریتانیا پیوست و در ۱۸۹۸ به عنوان افسر ارتش در جنگی در سودان شرکت کرد. در سال ۱۸۹۹ ارتش را به قصد انجام فعالیت های سیاسی ترک کرد ولی قبل از آن به عنوان روزنامه نگار به آفریقای جنوبی که در آن «جنگ دوم بوئر» در جریان بود رفت ولی در آنجا توسط بوئرها به دعنوان اسیر جنگی دستگیر و زندانی شد ولی چرچیل توانست از آنجا فرار کند.[۶][پیوند مرده]
پارلمان و نخست وزیری
وینستون چرچیل در سال ۱۹۰۰ به عنوان عضو حزب محافظه کار وارد پارلمان اولدهام شد ولی بعد از مدتی از حزب جدا شد و در سال ۱۹۰۴ به حزب لیبرال پیوست.[۷]
در ماه می ۱۹۴۰ نویل چمبرلن از سمت نخست وزیری کناره گرفت و وینستون چرچیل در سن ۶۵ سالگی در جای او به عنوان نخست وزیر و وزیر دفاع قرار گرفت. در زمان جنگ جهانی دوم همزمان با پادشاهی جرج پنجم، رهبری بریتانیادر دست وینستون چرچیل بود. چرچیل در طول جنگ به برقراری روابط قوی با رئیس جمهور آمریکا، فرانکلین روزولت پرداخت.[۸]
چرچیل قدرت را در انتخابات بعد از جنگ در سال ۱۹۵۰ از دست داد با این حال رهبر اپوزیسیون باقی ماند. چرچیل اروپا و آمریکا را به اتحاد در مقابل کمونیسم تشویق میکرد. (اصطلاح «پرده آهنین» نیز اولین بار توسط او به کار برده شد.) [۹]
چرچیل دوباره در سال ۱۹۵۱ به عنوان نخست وزیر انتخاب شد و در سال ۱۹۵۵ برکنار شد. با این حال تا اواخر عمر به عنوان عضو پارلمان بریتانیا باقی ماند.
چرچیل در دنیای سیاست بریتانیا نقش بزرگی به عهده داشت چرا که نقش و دخالت سلطنت را در سیاست بریتانیا به تدریج تقلیل داد و تأثیرات این عملکرد از دوران ملکه ویکتوریا تا ملکه الیزابت دوم به چشم میخورد.
مرگ
وینستون چرچیل در صبح یکشنبه، ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۶۵ بعد از ۱۰ روز نگرانی عمومی از وضعیت سلامتیاش، در اثر سکته مغزی در سن ۹۰ سالگی در منطقه هایدپارک گیت در شهر لندن درگذشت.[۱۰] به دستور ملکه الیزابت دوم برای وی مراسم تشییع رسمی در کلیسای سنت پال با حضور ملکه برگزار شد. این اولین مراسم رسمی از سال ۱۹۱۴ در بریتانیا بود که برای فردی خارج از خاندان سلطنتی انجام میشد.این مراسم همچنین بزرگ ترین مراسم از این دست در بریتانیا بود به طوری که افرادی از بیشتر از صد کشور جهان شامل افرادی چون رئیس جمهور فرانسه، شارل دوگل، و رئیس جمهور آمریکا، دوایت آیزنهاور، حضور یافته بودند.[۱۱]
افتخارات
وینستون چرچیل در طول مدت خدمت سیاسی و فعالیتش به عنوان نویسنده افتخارات زیادی کسب کرده است.
چرچیل در ۹ آوریل ۱۹۶۳ با درخواست ریاست جمهور آمریکا، جان اف. کندی، و با تصویب کنگره آمریکا به عنوان «اولین شهروند افتخاری ایالات متحده آمریکا» انتخاب شد. ولی به دلیل ناتوانی جسمی در مراسم کاخ سفید حاضر نشد و پسر و نوهٔ او این افتخار را برای او دریافت کردند.
مردم بریتانیا در رای گیری نوامبر ۲۰۰۲ بیبیسی، سر وینستون چرچیل را به عنوان «بزرگترین بریتانیایی تمام تاریخ» انتخاب کردند.[۱۲]
پانویس
- ↑ http://winstonchurchill.org/i4a/pages/index.cfm?pageid=829
- ↑ TIME's Man of the Year List
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Spencer family»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۸ ژانویه ۲۰۰۸).
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Winston Churchill»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸).
- ↑ (به انگلیسی: Royal Military Academy Sandhurst)
- ↑ [۱]
- ↑ BBC - History - Winston Churchill (1874 - 1965)
- ↑ BBC - History - Winston Churchill (1874 - 1965)
- ↑ BBC - History - Winston Churchill (1874 - 1965)
- ↑ http://winstonchurchill.org/i4a/pages/index.cfm?pageid=805
- ↑ مشارکتکنندگان ویکیپدیا، «Winston Churchill»، ویکیپدیای انگلیسی، دانشنامهٔ آزاد. (بازیابی در ۱۴ ژانویه ۲۰۰۸).
- ↑ http://web.archive.org/web/20060514084331/www.bbc.co.uk/history/programmes/greatbritons.shtml
جستارهای وابسته
پیوند به بیرون
۱۹۵۱: لاگرکویست | ۱۹۵۲: موریاک | ۱۹۵۳: چرچیل | ۱۹۵۴: همینگوی | ۱۹۵۵: لاکسنس | ۱۹۵۶: خیمهنز | ۱۹۵۷: کامو | ۱۹۵۸: پاسترناک | ۱۹۵۹: کوازیمودو | ۱۹۶۰: پرس | ۱۹۶۱: آندریچ | ۱۹۶۲: اشتاینبک | ۱۹۶۳: سفریس | ۱۹۶۴: سارتر | ۱۹۶۵: شولوخف | ۱۹۶۶: آگنون, ساش | ۱۹۶۷: آستوریاس | ۱۹۶۸: کاواباتا | ۱۹۶۹: بکت | ۱۹۷۰: سولژنتسین | ۱۹۷۱: نرودا | ۱۹۷۲: بل | ۱۹۷۳: وایت | ۱۹۷۴: جانسون, مارتینسون | ۱۹۷۵: مونتال فهرست کامل | برندگان (۱۹۰۱ - ۱۹۲۵) | برندگان (۱۹۲۶ - ۱۹۵۰) | برندگان (۱۹۷۶ - ۲۰۰۰) | برندگان (۲۰۰۱ - ) |
|
.