Tachymetria
Z Wikipedia
Słowo tachymetria (lub tachimetria) pochodzi z języka greckiego i dosłownie znaczy szybki pomiar, co uzyskuje się w praktyce przez stosowanie dalmierzy optycznych, elektrooptycznych lub laserowych do określania odległości oraz wykonywanie odczytów służących do wyznaczania kątów poziomych i pionowych ze średnią dokładnością.
Jako metoda pomiarowa pojawiła się na początku XIX wieku po wprowadzeniu do lunety teodolitu przez monachijskiego optyka Reichenbacha płytki ogniskowej z nitkami dalmierczymi, co umożliwiło optyczny pomiar odległości.
Tachimetria polega na pomiarze sytuacyjno-wysokościowym wykonywanym metodą biegunową do określania położenia sytuacyjnego punktów szczegółowych oraz niwelacji trygonometrycznej do określania wysokości tych punktów.Pomiary tachimetryczne przeprowadza się w oparciu o osnowy geodezyjne, czyli punkty o znanych współrzędnych geodezyjnych, za pomocą tachymetru lub teodolitu z nasadką dalmierczą.