Publicitad R▼
⇨ definición de leren (Wikipedia)
Publicidad ▼
leren
blokken, doceren, instrueren, onderrichten, onderwijzen, oppikken, opsteken, studeren
leren (v.)
aanleren, instuderen, lesgeven, lessen, onder de knie krijgen, ondervinden, onderwijzen, oppikken, opsteken
leren (v. trans.)
aanleren, bijbrengen, doceren, instrueren, instuderen, lesgeven, les geven, onderrichten, onderricht geven, ondervinden, onderwijzen, ontdekken, opsteken, studeren, uit het hoofd leren, vernemen, zich aanleren, in je oren knopen (figuurlijk, oneigenlijk), inprenten (figuurlijk, oneigenlijk), memoriseren (figuurlijk, oneigenlijk), memorizeren (figuurlijk, oneigenlijk), van buiten leren (figuurlijk, oneigenlijk)
Ver también
leren (v. trans.)
↘ didactiek, docent, docente, frik, instructrice, leerkracht, leraar, lerares, lering, les, onderricht, onderwijs, onderwijsgevende, onderwijsinstelling, onderwijskracht, onderwijskunde, onderwijsleer, opleiding, opvoedkunde, pedagogie, pedagogiek, scholing, schoolfrik, schoolvos ≠ verleren
leren (v.)
Publicidad ▼
⇨ een lesje leren • leren jas • leren kennen • leren lezen en schrijven • leren tasje • uit het hoofd leren • van buiten leren
⇨ Begeleid zelfstandig leren • Competentiegericht leren • Coöperatief leren • Dat zal ze leren! • Gespreid leren • Het vlot van de Medusa of Hoe leren we dat beest fatsoenlijk spreken? • Leren leren • Machinaal leren • Natuurlijk leren • Saint-Pé-de-Léren • Sprookje van iemand die erop uittrok om te leren griezelen • Uit het hoofd leren • Veilig leren lezen
Wikipedia
Leren is het verwerven van nieuwe of het aanpassen van bestaande kennis, gedrag, vaardigheden of waarden en kan synthetiseren van verschillende soorten informatie inhouden. De mogelijkheid om te leren bezitten zowel mensen, dieren als sommige machines.
Er is een onderscheid tussen incidenteel en intentioneel (schools) leren. Incidenteel leren kan ontstaan tijdens het voorlezen of tv kijken. Intentioneel leren is gericht op het in een bepaalde tijd bereiken van een omgeschreven kennis- en vaardigheidsniveau. Het Nederlands heeft maar één werkwoord voor de twee betekenissen, waar bijvoorbeeld het Engels wel twee afzonderlijke woorden heeft: learning en teaching. De rest van deze tekst richt zich op de eerste betekenis. Daarbij wordt een onderscheid gemaakt tussen verschillende definities van leren die gelden binnen de psychologie en biologie, en op het terrein van kennismanagement.
Inhoud |
In de psychologie[1] (zie ook leerpsychologie) en biologie[2] wordt veel aandacht besteed aan het onderwerp leren. Leren wordt daarbij gedefinieerd als het verwerven (=opslaan in de hersenen) van nieuwe kennis. Het verwerven van nieuwe kennis wordt ook wel aangeduid als geheugen. Leerprocessen hebben grote invloed op de manier waarop mensen denken, voelen, waarnemen en zich gedragen. Zij zijn gebaseerd op fysieke veranderingen in de eigenschap van de hersenen, en de circuits in de hersenen die gebruikt worden bij het waarnemen, bewegen, denken en plannen van ons gedrag. Hiervoor wordt ook wel de term plasticiteit gebruikt. Dit slaat op veranderingen van structuren en netwerken binnen het centrale zenuwstelsel. Leerprocessen van de mens zijn deels gebaseerd op elementaire vormen van leren die ook bij lagere diersoorten voorkomen, en deels op vormen van leren die uniek zijn voor de mens. We kunnen globaal de volgende vier vormen van leren onderscheiden: perceptueel leren, motorisch leren, associatief leren en het leren van begrijpen van relaties of samenhang.
Leerprocessen verlopen deels bewust en deel onbewust. De eerste vorm wordt ook wel eloboratieleren genoemd, de tweede vorm activatieleren.[3] Deze termen sluiten aan bij het onderscheid tussen twee soorten geheugensystemen, namelijk een expliciet geheugen en een impliciet geheugen. Elaboratieleren gaat gepaard met vorming van nieuwe verbindingen in de hersenen, terwijl activatieleren het versterken van bestaande verbindingen in de hersenen inhoudt. Het oefenen (herhaald uitvoeren) van bepaalde cognitieve taken zoals rekenen, taal, geheugentaken en motorische taken gaat gepaard met een snellere en meer efficiënte uitvoering van die taken, waarbij zij meer automatisch, dus met minder mentale inspanning verlopen. Een hoofdstuk apart in de leerpsychologie is het taalleren, of juister de taalverwerving. Het leren van taal, zoals de moedertaal of een vreemde taal verloopt vooral in de kinderjaren schijnbaar moeiteloos en snel. Dit lijkt paradoxaal, omdat juist in deze periode de vorming van connecties in de hersenen nog in volle gang is, en nog lang niet voltooid. Daarom hebben sommige onderzoekers gesuggereerd dat taalleren berust op een aangeboren mechanisme, kritieke periode, of een soort taalinstinct.[4] Leerprocessen blijken tenslotte op hogere leeftijd minder snel en efficiënt te verlopen dan op jongere leeftijd (zie ook cognitieve veroudering).
De kennismanagementliteratuur onderscheidt drie niveaus waarop geleerd kan worden: als individu, als groep/organisatie en als maatschappij/wetenschap.
Er zijn drie manieren waarop individueel geleerd kan worden:
Hoewel de termen single en double loop veel gebruikt worden, zijn er ook auteurs geweest die, met toevoeging van enkele nuanceverschillen, andere termen hanteerden, bijvoorbeeld learning I en learning II (Gregory Bateson[5]), higher en lower level learning (Marlene Fiol en Marjorie Lyles[6]), generatief en adaptief leren (Peter Senge[7]) en tactisch en strategisch leren (Mark Dodgson[8]). Globaal gezien slaan al deze termen op het concept van single en double loop learning.
Nonaka en Tackeuchi[9] gaven vier leerprocessen waarbij kennis wordt overgedragen en vergaard.
De achterliggende gedachte van Nonaka en Takeuchi is dat Westerse managers zich meer zouden moeten openstellen voor beelden, metaforen, subjectieve inzichten, ervaringen en intuïties in het leerproces van haar werknemers. Ze zouden af moeten van het idee dat leren slechts bestaat uit onderwijs en training.
De lerende organisatie is een voorbeeld van een groep waarin kennis goed overgedragen en vergaard wordt. Dit vereist kennisbeleid en een kennisinfrastructuur.
De Westerse wetenschap leert volgens twee principes:
Zie ook: Wetenschapsfilosofie.
In het onderwijs komt leren voor op alle niveaus, van kleuteronderwijs tot universiteit.
Het nieuwe leren is een vorm van onderwijs waarbij leerlingen zelf verantwoordelijk leren, onder andere ingevoerd in de Tweede Fase, en vooral bedoeld om de aansluiting tussen voortgezet onderwijs Hoger onderwijs (universiteit) en het onderwijs en de maatschappij te vergroten. De nadruk ligt minder op kennis, maar meer op zelfstandigheid en eigen verantwoordelijkheid.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Learning van Wikimedia Commons voor meer mediabestanden. |
Contenido de sensagent
computado en 0,031s