Definición y significado de ogier

Z Wikipedia

Ogier – dorosły, niekastrowany, zdolny do rozrodu samiec koniowatych (porównaj: wałach) oraz wielbłądowatych^[1]. Termin ten zwykle używany jest w odniesieniu do konia domowego.

Młodego samca, przed osiągnięciem dojrzałości płciowej, określa się zwyczajowo mianem ogierek. Dojrzałość płciową ogier konia domowego osiąga zazwyczaj około drugiego roku życia, jednakże zainteresowanie klaczą może wykazywać już wcześniej lub też dużo później. Rzadko zdarzają się ogiery nie wykazujące takiego zainteresowania w ogóle. Ogier posiada zazwyczaj silny, indywidualny charakter i wymaga silnej ręki. W niektórych wypadkach jego temperament seksualny może powodować, że staje się niebezpieczny – wówczas takiego konia poddaje się kastracji. Robi się tak również wtedy, gdy wady budowy dyskwalifikują go z hodowli lub gdy nie będzie w niej używany z innych powodów. Także wady charakteru typu złośliwość, nerwowość czy tchórzliwość powinny skłonić właściciela ogiera do zastanowienia się nad użyciem go w hodowli, gdyż w dużej mierze są dziedziczne. Ogiery niektórych ras, np. arabskiej, w wyniku sprawdzenia dzielności na próbach wyścigowych uzyskują licencję na krycie klaczy nie tylko swojej rasy. Klacze swojej rasy może kryć każdy rasowy ogier uznany za prawidłowo zbudowanego i wpisany do księgi stadnej swojej rasy.

Niektóre znane ogiery:

• historyczno-mityczne: koń Aleksandra Wielkiego – Bucefał
• literackie: konie Old Shatterhanda i Winnetou z powieści Karola Maya – Iltshi i Hatatitla
• istniejące realnie – założyciele rasy pełnej krwi angielskiej: Byerley Turk, Darley Arabian, Godolphin Barb
• znane araby: Kuhailan Haifi, Ibrahim, Skowronek, Bask, El Paso.

Przypisy