Definición y significado de pin

Pinnen is het opnemen van geld bij een daartoe bedoeld apparaat, of het elektronisch betalen met een pinpas.
Het is een neologisme dat is ontstaan uit het letterwoord pin. Geldopname d.m.v. pinnen wordt ook wel geld tappen of flappentappen genoemd. Pinnen is het woord, dat in Nederland wordt gebruikt; in Vlaanderen is de term ongebruikelijk en spreekt men van geld afhalen.
Het pinnen is in Nederland ingevoerd in november 1985. Inmiddels heeft 98% van de Nederlanders een of meerdere pinpassen. In 2007 waren er in totaal anderhalf miljard pintransacties. In 2009 waren er bijna 2 (1.945) miljard transacties.

  Pinnen voor winkels en bedrijven

De Nederlandse "PIN" markt is een complex geheel van diverse, al dan niet, samenwerkende partijen. Deze partijen vallen uiteen in de volgende categorieën: de bank, de PIN terminalleverancier (Alvira, CCV, Banksys, etc) de telco (KPN, Tele2, etc), de transactieverwerker (Equens, CCV, etc) de regulerende instantie (Currence), de kassaleverancier (Eijsink, Desyde, etc). Al deze partijen moeten in enige vorm samenwerken om het "Pinnen" te kunnen laten werken.

Een winkel of bedrijf dat PIN betalingen wil ontvangen van haar klanten moet minstens het volgende hebben om PIN betalingen te kunnen accepteren:

1. Een bankrekening
2. Een contract met een transactieverwerker (meestal met je eigen bank)
3. Een PIN-terminal
4. Een verbinding bij een telecompartij (telco) waarop de PIN-terminal wordt aangesloten

Een kassaleverancier kan hiervan één of meerdere zaken regelen, evenals de bank of de terminalleverancier. Meestal bieden zij enige vorm van een compleet pakket om direct te kunnen Pinnen.

  Gecertificeerd Pinnen of via Open Internet

Sinds oktober 2010 kan over elke normale internet verbinding worden "gepind". Dit wordt in het vakjargon ook wel het Pinnen over "Open internet" genoemd. Vóór oktober 2010 moest elke telecompartij officieel gecertificeerd zijn door Currence voordat zij verbindingen mocht leveren waarover het betalingsverkeer (PIN) mocht worden afgehandeld. Dit wordt in het vakjargon ook wel het "Gecertificeerd pinnen" genoemd. Meestal is het "Open Internet" pinnen gratis en kost het "gecertificeerd pinnen" maandelijks geld (meestal € 10,-). Het verschil tussen het "gecertificeerd pinnen" en het "open internet pinnen" zit niet alleen in de prijs (betaald vs. gratis), maar ook in de hulp en ondersteuning. Bij het gratis pinnen is nagenoeg geen hulp en ondersteuning van de leveranciers en bij het betaalde pinnen is er wel hulp en ondersteuning van de leveranciers.

Per leverancier (bank, telco, kassa, betaalautomaat) zal het niveau van de hulp en ondersteuning verschillen.

  Het "nieuwe pinnen"

In 2011 werd gestart met het "nieuwe pinnen". Dit betekent dat de pinpas niet meer dóór de gleuf van de betaalautomaat gaat (het zogenaamde "swipen"), maar dat de pinpas met de chip IN de betaalautomaat gaat (het zogenaamde "dippen"). Hiermee wordt het "skimmen" (het kopiëren) van de pinpas aanzienlijk moeilijker. Voor de consument is dit slechts een kleine aanpassing in de manier van betalen, de handeling van swipe naar dip is snel te leren en eenvoudig en de pincode op de pas blijft hetzelfde. Een nadeel van dit systeem is dat mensen de pas kunnen vergeten, omdat de betaling kan worden afgerond zonder de pas uit de automaat te halen.

  Het "nieuwe pinnen" achter de schermen

Voor de consument wijzigt er niet veel in de handeling (dip in plaats van swipe) bij het "nieuwe pinnen". Maar "onderwater" in de techniek verandert er een heleboel. De afhandeling van de betalingstransactie duurt aanzienlijk langer. Afhankelijk van de snelheid van de verbinding van de telecompartij kan de transactieduur soms oplopen tot 60 seconden. Daarom gaat het nieuwe pinnen vaak in combinatie met het pinnen over een DSL/Kabel/Internetverbinding (al dan niet gebruik makend van"open internet pinnen" of "gecertificeerd pinnen"). De transactieduur zal dan naar 2 a 3 seconden gaan in plaats van de eerder genoemde 60 seconden.

Iets anders dat verandert "onder water" is dat het "nieuwe pinnen" niet langer gebruik maakt van het PIN protocol maar van het MAESTRO protocol. Dit verschil in protocol is voor de gebruiker (iemand die een betaling doet) niet waarneembaar. Al jaren staat op de pinpas het MAESTRO logo naast het bekende PIN logo. Al jaren wordt het MAESTRO protocol in plaats van het PIN protocol gebruikt in het buitenland. Want pinnen buiten Nederland is eigenlijk altijd "MAESTRO-en".

  Pinnen van kleine bedragen

Men pint bij een geldautomaat of betaalautomaat (ook pinautomaat genoemd). Anno 2011 kan in Nederland op circa 220.000 plekken gepind worden. Uit de cijfers van Currence blijkt dat pinnen aan populariteit wint. Die populariteit wint vooral terrein voor pinnen van kleine bedragen. Mede dankzij de campagne 'klein bedrag, pinnen mag' wordt er flink gepind voor bedragen onder € 10. Inmiddels maakt deze categorie bijna een kwart (22%) van alle pintransactie in Nederland uit. Het gemiddelde gepinde bedrag is in 2010 € 37. Echter nog steeds worden de meeste transacties met contant geld afgerekend (53%).

  Het pinnen bestaat uit

• het invoeren van de pinpas met chip of de magneetstrip aan de juiste zijde in de automaat (wat de juiste zijde is is niet altijd makkelijk te zien)
• het intoetsen van het Persoonlijk Identificatienummer (PIN)

en vervolgens, voor een geldopname:

• het kiezen of intoetsen van het op te nemen bedrag. Daarbij kan men meestal ook nog kiezen voor het al of niet afdrukken van een transactiebon, en soms kan men ook kiezen in welke coupures het geld uit de automaat komt.

of, voor een betaling:

• bevestigen van het te betalen bedrag

  Magneetstrip

Het pinnen met de magneetstrip verdwijnt na 20 jaar als betaalmethode en wordt vervangen door de EMV-chip (het "nieuwe pinnen"). In veel landen is het gebruik van die chip reeds enige jaren de standaard betaalwijze, in Nederland wordt dit in de periode tot 2012 ingevoerd .^[1][2]

  Externe link

• Betaalterminal.nl
• Allesoverbetalen.nl - informatie over betalingsverkeer

Pin kan verwijzen naar:

• PIN (afkorting), een afkorting voor het Paleontological Institute of Russian Academy of Sciences;
• PIN, een elektronisch betaalmiddel;
• Pin (Frankrijk), een gemeente in het Franse departement Haute-Saône;
• Pin (België), een plaats in de Belgische gemeente Chiny;
• pin (voorwerp), een metalen accessoire dat middels uitstekend pinnetje aan kledij bevestigd kan worden;
• Een uitstekend voorwerp, zoals de pin van een passer;
• De Engelse term pin staat eveneens voor een bowlingkegel.
• Pin, een worstelterm, zie ook pinfall.

  Zie ook

• Le Pin (doorverwijspagina)

Dit is een doorverwijspagina, bedoeld om de verschillen in betekenis of gebruik van Pin inzichtelijk te maken. Op deze pagina staat een uitleg van de verschillende betekenissen van Pin en verwijzingen daarnaartoe. Bent u hier via een pagina in Wikipedia terechtgekomen? Pas dan de verwijzing naar deze doorverwijspagina aan, zodat toekomstige bezoekers direct op de juiste pagina terechtkomen. Bekijk alle artikelen waarvan de naam begint met Pin.