Definición y significado de telefon

Z Wikipedia

Telefon (z gr. tele – daleko oraz phone – głos) – urządzenie stanowiące zakończenie łącza telefonicznego; gł. części a.t.: mikrotelefon, w którym zachodzi przetwarzanie dźwięków mowy na sygnał elektryczny (w mikrofonie) lub operacja odwrotna (w słuchawce), tarcza numerowa lub klawiatura, wytwarzające impulsy wybiórcze, oraz przetwornik sygnału elektrycznego na sygnał (optyczny lub akustyczny) przywołujący abonenta.

W tradycyjnym podejściu do telefonii rozróżnia się zagadnienia związane z:

• urządzeniami komutacyjnymi, odpowiedzialnymi za zestawianie połączeń (centrale, koncentratory, bramy czyli gateways)
• urządzeniami liniowymi i mediami transmisyjnymi (kable miedziane i światłowodowe, radiolinie, przełącznice, urządzenia zwielokrotniające),
• urządzeniami abonenckimi, zwanymi również terminalami (telefon, telefaks, modem)

Nowoczesne podejście polega na tym, że w miejsce tradycyjnej komutacji kanałów telefonicznych, przesyłanie sygnałów mowy realizuje się w trybie komutacji pakietów, poprzez sieć transmisji danych, a w szczególności poprzez Internet, w tzw. technologii VoIP.

Budowa aparatu telefonicznego

Głównymi częściami aparatu telefonicznego są:

• mikrofon zamieniający dźwięki na sygnały elektryczne
• słuchawka (lub głośnik) przetwarzająca sygnały elektryczne na dźwięki (mikrofon i słuchawka tworzą zwykle zespół o wspólnej obudowie, zwanej mikrotelefonem, a potocznie także słuchawką),
• tarcza numerowa lub klawiatura wytwarzająca sygnały wybiercze,
• przetwornik akustyczny lub optyczny przywołujący abonenta (dzwonek).

Historia telefonu

Telefonu nie wynalazł Alexander Graham Bell, któremu przez dziesiątki lat przypisywano to osiągnięcie, lecz Antonio Meucci^[1]. Kiedy jego żona zachorowała, Meucci skonstruował telefon, dzięki któremu kobieta mogła z domu porozumiewać się z warsztatem. Później Włoch zmodernizował wynalazek tak, by można było się nim porozumiewać na znaczną odległość. Nie było go jednak stać na opłacenie patentu. Podobnych prób dokonywał także Niemiec Philipp Reis (ur. 7 stycznia 1834)^{[potrzebne źródło]}.

7 marca 1876 roku Bell opatentował telefon jako swój wynalazek. Oparł on działanie swego telefonu o mikrofon elektromagnetyczny, który zamieniał głos w sygnały elektryczne, które, przesyłane kablem, docierały do drugiego aparatu, gdzie były z kolei przetwarzane na dźwięki mowy przez taki sam mikrofon. Jak bardzo potrzebny był to wynalazek, dowodzi fakt, że w dwa lata od prezentacji powstały pierwsze linie telefoniczne. Do łączenia abonentów zatrudniano operatorów. Opatentowany w 1877 przez Thomasa Alvę Edisona mikrofon węglowy wkrótce jednak na ponad sto lat wyparł mikrofon elektromagnetyczny, natomiast słuchawka używana w aparatach nadal działała w oparciu o efekt elektromagnetyczny i stalową membranę.

W 1889 roku Amerykanin Almon Brown Strowger wynalazł automatyczną centralę telefoniczną, która początkowo łączyła telefony, z których numer wybierało się za pomocą trzech przycisków, oznaczających kolejno jedności, dziesiątki i setki. Po raz pierwszy telefon z tarczą do wybierania numerów użyto w 1896 roku, a telefon z klawiaturą w 1963 roku.

Powstanie telefonu komórkowego wiąże się z wynalezieniem układów scalonych, co spopularyzowało bezprzewodową łączność radiotelefoniczną. Działa ona na zasadzie centrali, która wysyła sygnały nadawczo-odbiorcze do szeregu podstacji, obsługujących lokalnie posiadaczy telefonów komórkowych w swoim zasięgu działania. Istniejące od początku lat osiemdziesiątych przesyłały dźwięki zapisane w sposób analogowy (NMT). Po opracowaniu cyfrowego systemu łączności (GSM), telefonia komórkowa była najdynamiczniej rozwijającym się działem gospodarki światowej. W obecnym czasie upowszechniają się również telefony III generacji (UMTS, 3G), umożliwiające nie tylko łączność wizyjną z rozmówcą, ale także wykonywanie przy pomocy aparatu operacji bankowych, oglądanie telewizji, komfortową łączność z Internetem czy też obsługę domowych urządzeń.

Rodzaje telefonów

• telefon stacjonarny – związany na stałe z konkretnym miejscem, w którym jest zainstalowany;
• telefon komórkowy – rodzaj aparatu telefonicznego, komunikującego się z siecią naziemną przy użyciu fal radiowych;
• telefon satelitarny – wykorzystujący sztuczne satelity Ziemi;
• telefon internetowy lub telefon IP – typ aparatu telefonicznego, który w przeciwieństwie do tradycyjnych aparatów, nie jest podłączany do zwykłej linii telefonicznej, lecz bezpośrednio do sieci komputerowej (wykorzystuje technologię VoIP);
• telefon stacjonarny bezprzewodowy - telefon komunikujący się przy użyciu fal radiowych ze stacją bazową, podłączoną do sieci telefonicznej i elektrycznej.

Ważne numery telefonów w Polsce

Alarmowe

• numer alarmowy z telefonu komórkowego (wszystkie służby) – 112^[2]
• policja – 997
• pogotowie ratunkowe – 999
• straż pożarna – 998
• straż miejska – 986
• pogotowie rzeczne – 984
• ratownictwo morskie i górskie – 985
• pogotowie weterynaryjne – 983

Techniczne

• pogotowie energetyczne – 991
• pogotowie gazowe – 992
• pogotowie ciepłownicze – 993
• pogotowie wodno-kanalizacyjne – 994
• pogotowie dźwigowe – 982
• pogotowie drogowe i pomoc drogowa – 981
• pogotowie komunikacji miejskiej – 995

Ciekawostki

Pierwszy telefon bezprzewodowy ważył 40 kg i był wielkości małej walizki.

Przypisy

Zobacz też

• centrala telefoniczna
• budka telefoniczna, automat telefoniczny
• ISDN
• ipsofon
• modem
• radiotelefon, telefon komórkowy
• Telefon VoIP
• numer telefonu, numer kierunkowy, numer alarmowy