Definición y significado de FINIR

finir

uitlopen, uitraken, verlopen

finir (v.)

aflopen, bea aindigen, beëindigen, eindigen, gedaan zijn, ophouden, uitgaan, aftimmeren, opdweilen, verzetten, afmaken, finishen, volvoeren, afbouwen, afronden, klaarkrijgen, afkrijgen, voleinden, voleindigen, volledig maken, een eind maken aan, appreteren, perkamenteren, besluiten, concluderen, voltooien, een einde maken aan, stoppen, afbreken, afsluiten, termineren, sluiten, verijdelen, afkomen, gereedkomen, klaarkomen, nokken, uitscheiden, vervallen, wegvallen, tot stand brengen, waarmaken, uitvoeren, volbrengen, presteren, doen, opeten, opvreten, verorberen, verschalken, dooreten, opsnoepen, opmaken, opgebruiken

finir (v.) (transitif indirect : de)

stoppen met, ophouden met, abandonneren, loslaten, opdoeken, opheffen, prijsgeven, neerleggen, verlaten, oiphouden, ophouden, weggaan

à n'en plus finir (adj.)

tot vervelens toe, tot walgens toe

en finir avec

achter de rug maken dat men het gauw heeft, bea aindigen, beëindigen, het laatste horen van, het laatste zien van, oiphouden, onderbreken, ophouden, ophouden met, stoppen, stoppen met

en finir avec (v.)

onderdrukken

finir en queue de poisson (v.)

doodbloeden, doodlopen  (figuurlijk;oneigenlijk), verwateren, verzanden  (figuurlijk;oneigenlijk), verzanden in  (figuurlijk;oneigenlijk), wegsterven

finir par

aanbelanden, aanlanden, afbouwen, belanden, eindigen met, terechtkomen, vallen

finir sa vie (v.) (V)

creperen  (informeel), de pijp uitgaan  (gemeenzaam), doodgaan, expireren, heengaan, het loodje leggen  (gemeenzaam), het tijdelijke met het eeuwige verwisselen, inslapen, insluimeren, kapotgaan, kreperen  (informeel), om het leven komen, omkomen, ontslapen  (literary), overlijden, peigeren, sterven, teloorgaan, tenietgaan, uitsterven, verrekken  (informeel), verscheiden  (literary), versmachten

se finir (v.)

afbouwen, afkomen, aflopen, eindigen, gedaan zijn, gereedkomen, klaarkomen, nokken, oiphouden, ophouden, stoppen, uitgaan, uitscheiden, vervallen, wegvallen